Motief:
In Nepal zijn ook andere organisaties werkzaam die zich op gehandicapte kinderen richten. Een
voorbeeld hiervan is het ‘Door to Door education project for persons with a disability’. Bedacht door
2 jongens die zelf gehandicapt zijn. De onderwijzer komt aan huis voor kinderen die niet in staat zijn
door hun lichamelijke beperking om naar school te gaan. Het project omvat het gehele district van
Bakhtapur. Er zijn ongeveer 150 kinderen die niet naar school kunnen.

		Rabina Sijakov: 19 jaar, heeft een waterhoofd en kan niet lopen. Bij door-to-door sinds 2011. Studeert in klas 3. Ze is een verlegen meisje en is blij met de aandacht elke dag. Haar vader is overleden, ze heeft nog een broer.
		Nikita Shakya: 20 jaar, cerebrale parese. Bij door-to-door sinds 2011. Studeert in klas 7. Ze heeft veel last van epileptische aanvallen, waardoor het leren ook wat moeizamer gaat. Haar vader is overleden. Ze heeft nog een zus.
		Amita Shrestha: 27 jaar, cerebrale parese. Bij door-to-door sinds 2011. Studeert in klas 8. Ze werkt ook graag op de computer, is actief op facebook en zeer gemotiveerd. Ze heeft nog een zus.
		Sarita Maka: 21 jaar, mentale achterstand. Bij door-to-door sinds april 2014. Bij haar wordt gewerkt aan haar Algemeen Dagelijkse Levensverrichtingen zoals zelf eten, zelf aankleden, zelf naar het toilet. Ze heeft nog 3 broers en 1 zus. Ze wonen in Bhaktapur.
		Ditesh Shakya: 13 jaar, cerebrale parese en een mentale achterstand. Hij zit in een rolstoel. Bij door-to-door sinds 2014. Bij hem gaat gewerkt worden aan de Algemeen Dagelijkse Levensverrichtingen. Hij heeft nog 1 broer en ze wonen in Bhaktapur.
		Menuka Kyastha; 34 jaar, mentale retardatie. Ze woont thuis en heeft nog 1 broer. Bij haar wordt er gewerkt aan haar Algemene Dagelijkse Levensverrichtingen.
		Krishna Jhonchen; 19 jaar, cerebrale parese. Ze loopt wat moeilijk en haar fijne motoriek is moeizaam. Lijdt regelmatig aan depressies, maar dat lijkt nu onder controle. Is al eerder betrokken geweest bij het door-to-door project en heeft ook fysiotherapie gehad bij Swarga, maar haar motivatie liet regelmatig te wensen over. Nu krijgt ze weer een kans en wordt er met name gewerkt aan haar zelfstandigheid.
		Kamala B.K.; 22 jaar, lijkt een cerebrale parese te hebben, diagnose onduidelijk. Ze kan heel moeilijk lopen, zit met name in een rolstoel. Heeft 1 zus, vader en broer zijn overleden. Ze studeert in klas 7. Heeft ook tijdelijk in Kindertehuis Swarga gezeten. Is nu weer heel erg gemotiveerd.
		Preta Balla; 22 jaar, cerebrale parese. Tot een jaar geleden ging ze zelfstandig naar school, maar na een ziekte kan ze dat niet meer en is haar hele lichaam behoorlijk verstijfd. Ze schrijft met haar tenen en is super gemotiveerd. Wil graag les aan huis krijgen, maar niet als het na een half jaar ophoudt. Ze heeft nog een jongere zus.